Καταλαβαίνω ότι κάποιοι από εσάς θα απογοητευτείτε από εμένα όταν το παραδεχτώ, αλλά θα το κάνω ούτως ή άλλως. Ορίστε λοιπόν:
Δεν χορταίνω τον Travis Kelce και την Taylor Swift.
Το εννοώ. Είμαι ευχαριστημένος κάθε φορά που α Η κάμερα πιάνει τον Τέιλορ να τσιρίζει από χαρά όταν ο φίλος της κάνει μια σύλληψη (αν και, ομολογουμένως, αυτό γίνεται όλο και πιο σπάνιο θέαμα όσο περισσότερο προχωρά αυτή η ερωτοτροπία). Χαίρομαι ανεξήγητα όταν βλέπω πόσο περίφημα μοιάζουν να τα πηγαίνουν καλά η ποπ σταρ και η μάνα των κολλητών. Τυχαίνει να πιστεύω ότι αυτό μπορεί να έχει μια νόμιμη πιθανότητα να έχει ένα αίσιο τέλος.
Και ακόμα κι αν δεν το κάνει;
Ποιός νοιάζεται? Φαίνεται να έχουν μια έκρηξη. Μοιάζουν να σκάβουν ο ένας τον άλλον. Υπάρχει πραγματικά κάτι κακό σε κάτι από αυτά, ακόμα κι αν ο Τράβις γίνει ο στίχος ενός μελλοντικού Swiftie να τραγουδήσει μαζί σε λίγα χρόνια;
Ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γουρλώνεις τα μάτια σου σε όλο αυτό. Ξέρω πολλούς οπαδούς ποδοσφαίρου που θέλουν να πετάξουν τα μπολ με νάτσος στην τηλεόρασή τους κάθε φορά που η κάμερα του CBS ή του NBC ή του ESPN ή της Amazon περιπλανιέται στο επίπεδο του Τύπου και βλέπει τον Τέιλορ συμφιλιώνοντας τη Brittany Mahomes.
Έχω επίσης αρκετούς οπαδούς των Chiefs στη ζωή μου, και παρόλο που είναι δύσκολο να φανταστώ ότι υπήρξε καλύτερη εμπειρία οπαδών σε όλα τα αθλήματα τα τελευταία χρόνια από το να μετράς τους Chiefs στις αγαπημένες σου ομάδες… καλά, ξέρεις πώς αυτά τα πράγματα πηγαίνω. Ξέρετε πώς λειτουργούν αυτά τα πράγματα. Ακόμα κι αν η ομάδα σας ήταν σε μια επική πορεία επιτυχίας, πάντα ψάχνετε να πέσει το άλλο παπούτσι, πάντα αναζητάτε την καταστροφή να πέσει από τον ουρανό.
Και έτσι αυτοί οι οπαδοί των Chiefs γνωρίζουν πολύ καλά ότι ενώ ο Kelce έχει ακόμα μια καλή σεζόν … καλά, δεν είναι ακριβώς αυτό που ήταν. Έχει ακόμα πέντε touchdowns, είναι ακόμα πιθανό να χτυπήσει 1.000 γιάρδες, πιθανώς μόλις την Κυριακή εναντίον των Bengals. Αλλά δεν είναι αυτό που έχουν συνηθίσει. Μέρος αυτού, φυσικά, είναι ότι έκλεισε τα 34 τον Οκτώβριο, και, σαν κλειστό τέλος, είναι σαν να παίζεις μέχρι τα 50 σου.
Ο Mike Ditka, ο John Mackey, ο Rob Gronkowski… και οι τρεις ήταν εκτός ποδοσφαίρου στα 34. Ο Ozzie Newsome ήταν ακριβώς 34 όταν αποσύρθηκε. Το στενό τέλος στο NFL δεν είναι ακριβώς ένα ραντεβού ζωής.
Ακόμα… αν έχετε έναν θαυμαστή των Chiefs τα δικα σου ζωή, ρωτήστε τους τι πιστεύουν για την Taylor που φορά τη φανέλα της 87 σε κάθε παιχνίδι. Απλώς βεβαιωθείτε ότι αυτός ο θαυμαστής δεν στέκεται κοντά στην 17χρονη κόρη τους.
Έχουμε την τάση να τα θεωρούμε όλα αυτά ως προϊόν της λατρείας του 2023. Αλλά αυτό είναι λάθος. Ήταν πίσω στο 1952 που ο Joe DiMaggio, πρόσφατα συνταξιοδοτημένος, ζήτησε από έναν κοινό φίλο να του συστήσει τη Marilyn Monroe. Και, κοίτα, δεν υπήρχε X το 1952. Δεν υπήρχε TikTok. Δεν υπήρχε Instagram. Δεν υπήρχαν δίκτυα 24/7. Δεν υπήρχαν τηλέφωνα με κάμερα.
Αλλά υπήρχε μια ζωντανή κουλτούρα εφημερίδων ταμπλόιντ, πιστέψτε το. Και κάθε μία από αυτές τις εφημερίδες – η Post, η Daily News, η Daily Mirror – είχαν αρθρογράφους του Broadway που ήταν εξίσου διάσημοι με τους ανθρώπους που κάλυπταν και είχαν μεγαλύτερη επιρροή από οποιονδήποτε αθλητικό ή πολιτικό αρθρογράφο. Σκεφτείτε τον Ed Sullivan. Σκεφτείτε τον Walter Winchell. Σκεφτείτε τον Leonard Lyons. Σκεφτείτε τον Earl Wilson.
Και δείπνησαν στο Marilyn/Joe D κάθε βράδυ.
Τώρα, ο DiMaggio περίμενε μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι για να ξεκινήσει αυτή τη σχέση – αν και, ακόμα κι αν είχαν συνδεθεί μερικά χρόνια πριν, είναι απίθανο η πρώην Norma Jeane Baker να είχε εντοπιστεί να φοράει το νούμερο 5 με ρίγες στο Yankee Κουτί τύπου γηπέδου. Και, δυστυχώς, μόλις είπαν «το κάνω» στις 14 Ιανουαρίου 1954, πέρασε λιγότερο από ένα χρόνο πριν πουν και οι δύο: «Δεν πειράζει».
Πείτε με συναισθηματικό. Πείτε με ρομαντικό. Ελπίζω όμως ότι ο Τέιλορ και ο Τράβις να το έχουν ευτυχισμένος μετά από αυτό που ο Τζο και η Μέριλιν δεν έκαναν ποτέ. Ελπίζω να μπορέσουν να ξαναδημιουργήσουν την πιο διάσημη συνομιλία του γάμου της MariJoe (όπως θα την λέγαμε τώρα), όταν η Marilyn είπε στον Joe για το χειροκρότημα που έλαβε από ένα πλήθος θορυβωδών GI, μόνο που θα πήγαινε ως εξής:
Ο Travis στον Taylor αφού έπιασε ένα TD pass στο Arrowhead Stadium: “Taylor, δεν άκουσες ποτέ τέτοια επευφημίες!”
Taylor: “Ναι, έχω.”
Ασχολούμαι με τα παιδιά. Πείτε με κουκί. Αλλά είμαι πραγματικά.
Vac's Whacks
Πόσο δύσκολη ήταν η σεζόν για τους Πίστονς; Το απόγευμα της Πέμπτης το ΝΒΑ μετέφερε ένα παιχνίδι με τους Νικς από το Ντιτρόιτ στη Νέα Υόρκη. Το βράδυ της Πέμπτης έχασαν στο ΟΤ στη Βοστώνη. Έτσι κατάφεραν να χάσουν ένα εντός έδρας παιχνίδι και ένα παιχνίδι δρόμου την ίδια μέρα.
Το “Bookie” στο MAX, με τον σπουδαίο Sebastian Maniscalco να οδηγεί το όλο θέμα, είναι αρκετά εξαιρετικό.
Επίσης στο MAX: «Defending My Life», το ντοκιμαντέρ του Rob Reiner για τον καλύτερο φίλο του, Albert Brooks, είναι 100% χρυσός.
Για τους οπαδούς μιας ορισμένης ηλικίας, είναι αδύνατο να δουν τους Rams and the Giants να παίζουν ποδόσφαιρο στο East Rutherford και να μην βλέπουν τον Flipper Anderson, ξανά και ξανά, να τρέχει προς και μέσα από το τούνελ… ακόμα κι αν αυτό το τούνελ δεν υπάρχει πλέον.
Whack Back at Vac
Bill Quigley: Δεν είμαι σίγουρος γιατί ξεκινάμε το Tyrod. Ας δούμε τι έχουμε στο DeVito. Δεν χάνεται τίποτα για να μάθετε πώς αντιδρά στον πάγκο. Κλαίω πτηνό!
Vac: Τι να σου πω? Είμαι κορόιδο για ένα καλό λογοπαίγνιο.
Γκάι Μίλερ: Σημειώστε τα λόγια μου, έρχεται η μέρα που κάποιο αθλητικό franchise θα βρεθεί αντιμέτωπο με μια καλή, παλιομοδίτικη αγωγή απάτης που ασκήθηκε από μια ομάδα κατόχων εισιτηρίων διαρκείας. Η εικασία μου είναι ότι θα είναι μια ομάδα «tanking». Εγώ, για ένα, θα χαρώ όταν συμβεί αυτό.
Vac: Θα φέρω το ποπ κορν για να παρακολουθήσω τη δοκιμή από τη γκαλερί.
@DemByBirth: Οι Jets είναι έτσι επειδή ο Woody Johnson είναι ένας τρομερός ιδιοκτήτης που δεν έχει ρεαλιστικές ιδέες για τη βελτίωση του franchise, ο οποίος χειροτερεύει με το πέρασμα του χρόνου. Έτσι, δίνει τα κλειδιά στον Rodgers, νομίζοντας ότι μπορούν να σταματήσουν την κατάρα του Super Bowl χωρίς καμία από τις βαριές βαριές που αυτό συνεπάγεται.
@MikeVaccaro: Και αφήστε το στους Jets να κάνουν τη μεγάλη διαδρομή χρησιμοποιώντας μια σύντομη διαδρομή.
Τζιμ Μουν: Είναι εκπληκτικό που ποτέ δεν ανησυχώ για τη διαχείριση φορτίου όταν αγοράζω εισιτήρια για τη Rangers. Είναι εκπληκτικό οι παίκτες του NHL που εμφανίζονται κάθε βράδυ.
Vac: Υποψιάζομαι ότι ένας προπονητής που ζητά από έναν παίκτη χόκεϋ να κάνει μια βραδιά διαχείρισης φορτίου μπορεί να θέτει σε κίνδυνο την υγεία του.