Στην κορυφή, είναι σημαντικό να τονίσουμε αυτό το σημείο: Μπορείτε να προσφέρετε δίκαιη και κερδοφόρα μαρτυρία ότι καμία ποδοσφαιρική ομάδα της Νέας Υόρκης δεν θα έπρεπε καν να σκεφτεί να αλλάξει τον προπονητή της.
Η περίπτωση του Μπράιαν Ντάμπολ είναι πιο εύκολη. Έχει αφαιρεθεί ένα χρόνο από το να είναι ο προπονητής της χρονιάς στο NFL. Η ομάδα του κέρδισε 6-11 φέτος και ένας τύπος που συνήθιζε να κρατάει τη δουλειά του πάντα προειδοποιούσε «είσαι αυτό που λέει το ρεκόρ σου», αλλά οι Giants έπαιζαν επίσης πολύ καλύτερα στο τέλος της χρονιάς από ό,τι στο ξεκινήστε και δεν χρειαζόταν πολλή φαντασία (ή περισσότερα από μερικά παιχνίδια) για να μετατραπούν έξι νίκες σε εννέα — οπότε θα υπήρχε μια νόμιμη βολή που θα είχαν στριμώξει στα πλέι οφ.
Αν ο Ντάμπολ είναι τελευταία παρουσιάζεται σε ορισμένους κύκλους ως παράπλευρος τύραννος του οποίου η ιδιοσυγκρασία τον κάνει να διασταυρώνεται μεταξύ του αείμνηστου Ιντιάνα Μπομπ Νάιτ και του λοχία τρυπάνι από το «Full Metal Jacket»… Λοιπόν, λίγος θυμός δεν φαινόταν ποτέ να επηρεάζει αρνητικά τον Βινς Λομπάρντι ή τον Μπιλ Πάρσελς.
Είναι λίγο πιο δύσκολο για τον Robert Saleh, του οποίου τα 7-10 ταιριάζουν με το περσινό ακαταμάχητο ρεκόρ, του οποίου το σκορ διάρκειας ζωής 18-33 είναι πολύ δυνατό στην επιφάνεια και του οποίου η παράπλευρη απόδοση δεν έχει εμπνεύσει ακόμη πολλούς για να τον ανακηρύξουν τη δεύτερη έλευση του Weeb Ewbank. Ή ακόμα και ο Γουόλτ Μάικλς.
Ωστόσο, η εργασιακή ασφάλεια του Saleh είναι ακόμη πιο σταθερή από αυτή του Daboll για έναν και μόνο λόγο: Έχει τη σφραγίδα έγκρισης του Aaron Rodgers. Τώρα μπορούμε να κάνουμε 15 γύρους για το αν αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να διευθύνετε μια ποδοσφαιρική ομάδα — προειδοποίηση spoiler: δεν είναι — αλλά αυτός είναι απλώς ο νόμος της χώρας στο Florham Park. Ο Saleh έπαιρνε το Year 4 όσο ο Rodgers ήταν εγγεγραμμένος για το Year 2.
Αλλά εδώ είναι το θέμα:
Η προπόνηση στο NFL – όπου μόλις 32 άνδρες ανά πάσα στιγμή έχουν τη δουλειά – είναι αρκετή χύτρα ταχύτητας. Κάνοντάς το στη γυάλα υψηλών προσδοκιών της Νέας Υόρκης ανεβάζει την ένταση ακόμα περισσότερο. Αλλά την επόμενη χρονιά, ο Daboll και ο Saleh δεν θα μετρώνται μόνο με το τι κάνουν οι ομάδες τους στο γήπεδο, αλλά θα μετρώνται συνεχώς με το πώς θα έμοιαζαν αυτές οι ομάδες εάν κάποιος άλλος έτρεχε δίπλα τους σε αυτά τα γήπεδα.
Αποδεικνύεται ότι είναι μια εντελώς άθλια στιγμή να είσαι μια ομάδα που δεν ψάχνει για προπονητή, καθώς η αγορά έχει κατακλυστεί πρόσφατα από πολλούς προπονητές με γενεαλογία πρωταθλητισμού. Μπιλ Μπέλιτσικ είναι εκεί έξω. Έτσι είναι ο Jim Harbaugh. Έτσι είναι ο Πιτ Κάρολ. Έτσι είναι — θα υποθέσετε, αν η τιμή είναι σωστή — ο Nick Saban.
Πλέον τίποτα δεν είναι δεδομένο στο NFL. Όλοι αυτοί οι τύποι, εκτός από τον Harbaugh, είναι λίγο μακρύι στο δόντι. Υπάρχει επίσης μια σχολή σκέψης ότι το NFL είναι πολύ διαφορετικό από ό,τι όταν ο Λομπάρντι μπορούσε να πάει στο Γκριν Μπέι (και μετά, εν συντομία, στην Ουάσιγκτον), ο Ντον Σούλα θα μπορούσε να πάει στο Μαϊάμι και ο Πάρσελς θα μπορούσε να έρθει στους Τζετς και, απλώς με την εμφάνιση, μετατρέψτε τα τρομερά κατακάθια σε άμεσους νικητές. Η επιτυχία στο σύγχρονο NFL εξαρτάται πολύ περισσότερο από το ταλέντο από ποτέ. Ρωτήστε τον Sean Payton για αυτό.
Ακόμη …
Είναι δίκαιο να πιστεύουμε επίσης ότι ένας εκλεκτός προπονητής μπορεί τουλάχιστον να εδραιώσει την αξιοπιστία σε ομάδες που έχουν τσακωθεί για τα καλύτερα μέρη μιας δεκαετίας και περισσότερο. Ο Payton μπορεί να μην έκανε τα θαύματα που περιέγραψε τις πρώτες του εβδομάδες στο Ντένβερ, αλλά σταθεροποίησε ένα πλοίο που βυθιζόταν και η βαρύτητα του επιτρέπει αποχωρισμός με τον Ράσελ Γουίλσον να φαίνεται μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου.
Ίσως ο Daboll να είναι στα πρώτα στάδια ανάπτυξης των Γίγαντων σε αυτό – πολλοί (συμπεριλαμβανομένου του ταπεινού αφηγητή σας) πιστεύουν ότι είναι. Ίσως ο Saleh, δεδομένου του πλήρους 17 με τον Rodgers ως συγκυβερνήτη του, μπορεί επίσης να είναι αυτός ο κόμβος για τα Jets – κάποιοι (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου αφηγητή) είναι αμφίβολοι σχετικά με αυτό.
Αυτό που έχει σημασία, προς το παρόν, είναι ότι οι άνδρες που υπογράφουν τις επιταγές τους πιστεύουν ότι είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι. Και όλοι αυτοί οι άνδρες είχαν την ευκαιρία να κάνουν τολμηρές επιλογές αυτές τις τελευταίες εβδομάδες και επέλεξαν να μην το κάνουν. Σε τελική ανάλυση, οι καλύτερες προσλήψεις δεν είναι πάντα τόσο εύκολες όσο το τσεκούρι ενός προπονητή που είχε μόλις 1-15, όπως όταν οι Jets απέλυσαν τον Rich Kotite, ή έναν προπονητή που έχει γίνει εθνική γραμμή γροθιάς, όπως όταν οι Giants χώρισαν τους δρόμους τους με τον Joe. Δικαστής.
Μερικές φορές είναι πιο δύσκολη κλήση. Ο Κάρολ είχε νικηφόρο ρεκόρ με τους Patriots και αργότερα απέδειξε ότι ήταν προπονητής επιπέδου Καντόνας. Ο Robert Kraft τον απομάκρυνε ακόμα όταν πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνει ένα τρέξιμο στο Belichick.
Το μπάσκετ Villanova είχε ήδη έναν νικητή προπονητή στον Steve Lappas, αλλά όταν ο Jay Wright ήταν ώρες μακριά από την υπογραφή του με τον Rutgers, η σχολή έκανε ένα δύσκολο γήπεδο στον Wright.
Η υπόλοιπη ιστορία, στο Φόξμπορο και στη Φιλαδέλφεια, είναι ιστορία.
Θα δούμε ποια είναι η ιστορία αυτή την εποχή του χρόνου για τους ντόπιους μας.
Vac's Whacks
Αυτό ήταν το πρώτο τεύχος του Sports Illustrated που έφτασε στο γραμματοκιβώτιό μου στο West Hempstead ως 9 ετών. Διατήρησα την ίδια συνδρομή για τα επόμενα 40 χρόνια. Τα θλιβερά νέα της Παρασκευής δεν θα διαγράψει ποτέ την επίδραση που είχε αυτό το περιοδικό σε τόσους πολλούς από εμάς.
τα επόμενα 40 χρόνια.
Αυτό είναι υπέροχο: Η New York Giants Preservation Society θα τιμήσει τον Willie Mays με ένα Zoom εκτίμησης στις 31 Ιανουαρίου στις 7 μ.μ. Η εταιρεία θα παρουσιάσει στον οργανισμό Giants ένα αντίγραφο του Zoom. Google τα για να μάθετε περισσότερα.
Όσο περισσότερο αγαπάτε μια τηλεοπτική εκπομπή, τόσο πιο σημαντικό είναι για εσάς να προσγειώσει σωστά το αεροπλάνο στο τέλος. Και αν αυτό ήταν για το “Fargo”, έφτασε στην πύλη τέλεια και στην ώρα του.
Νομίζω ότι θα μπορούσα να παρακολουθήσω μια ολόκληρη ποδοσφαιρική σεζόν 17 αγώνων χωρίς τίποτα άλλο από τους Αρχηγούς εναντίον των Μπιλς. Η Κυριακή θα είναι μια καλή βραδιά.
Whack Back at Vac
George Corchia: Για εκείνους που μάζευαν $6 για να πάρουν το Peacock για το μονόπλευρο παιχνίδι Dolphins-Chiefs: Από τη θετική πλευρά, μεταδίδετε τώρα το “Vanderpump Rules” και την ακυρωμένη εκπομπή δεινοσαύρων “La Brea”.
Vac: Προσωπικά πιστεύω ότι το “Ted” αξίζει την τιμή εισόδου.
Μαρκ Νταντόνιο: Σας ευχαριστούμε για τον φόρο τιμής σας στη Σίντι Μόργκαν. Μέχρι να εμφανιστεί, μόνο λίγοι από εμάς γνωρίζαμε ότι το skinny σκι και η εσωτερική διακόσμηση της Benihana ήταν υπέροχα πράγματα.
Vac: Κάποιοι γεννιούνται για μεγαλείο, κάποιοι έχουν μεγαλοπρέπεια πάνω τους, κάποιοι κάνουν κοκαλιάρικο σκι.
@JIKaufmann: Κάθε ομάδα στο NFC East έχει σπάσει ανεπανόρθωτα αυτή τη στιγμή.
@MikeVacc: Πώς είναι δυνατόν οι Γίγαντες και οι Διοικητές να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους αυτή τη στιγμή από τους Καουμπόηδες και τους Αετούς;
Thomas Crehan: Αυτό είναι λοιπόν το Joe Flacco που θυμούνται οι οπαδοί του New York Jet. Η φούσκα πάντα θα σκάει.
Vac: Ή όπως το έθεσε ένας λυπημένος φίλος μου των Browns: Flacco gonna Flacco.